Perfekcyjnie Ukryta Depresja - kwestionariusz

Dzięki temu kwestionariuszowi określisz swoje miejsce w spektrum perfekcyjnie ukrytej depresji.

Każde z poniższych 22 stwierdzeń odnosi się do konkretnych zachowań i przekonań charakterystycznych dla perfekcjonizmu i perfekcyjnie ukrytej depresji.

Nie zastanawiaj się zbyt długo nad odpowiedziami, po prostu odpowiedz najlepiej jak potrafisz.

Wynik pokaże, jakie miejsce zajmujesz w spektrum perfekcyjnie ukrytej depresji i pozwoli Ci dostrzec, w jakim stopniu wpływa na Twoje życie.

1. Ważne jest dla mnie, aby to co robię, było doskonałe – zarówno w moich oczach, jak i oczach innych ludzi.

 
 

2. Ludzie, którzy mnie znają uważają, że jestem bardzo odpowiedzialna i że zawsze można na mnie liczyć.

 
 

3. Uważam, że nie jestem jeszcze wystarczająco dobra i powinnam się bardziej starać (nawet gdy już osiągnęłam swój cel).

 
 

4. Unikam rozmów w bliskimi o tym, że czuję się przez nich zraniona albo że mam do nich o coś żal.

 
 

5. Robię listę zadań do wykonania na każdy dzień i kiedy jej nie zrealizuję czuję frustrację, mam poczucie porażki lub winy.

 
 

6. Słabo sypiam. W nocy w mojej głowie kłębi się wiele myśli.

 
 

7. Radzę sobie sama. Proszenie o pomoc to słabość.

 
 

8. Dbanie o siebie to egozim.

 
 

9. Koncentruję się raczej na analizowaniu problemu i szukaniu rozwiązania niż na tym, jak się czuję w danej sytuacji.

 
 

10. Nie płaczę lub pozwalam sobie na łzy tylko w wyjątkowych okolicznościach.

 
 

11. Lubię kontrolować sytuację, w której się znalazłam.

 
 

12. W przeszłości zostałam skrzywdzona emocjonalnie, fizycznie lub seksualnie, ale nikomu o tym nie mówiłam. Albo – powiedziałam o tym komuś, ale ta osoba mi nie uwierzyła.

 
 

13. Jest mi coraz trudniej tak organizować rzeczywistość, by wszystko było dopilnowane.

 
 

14. Kiedy muszę wybrać, czy zaspokoić potrzeby bliskich mi osób czy swoje, prawie zawsze wybiorę spełnienie ich potrzeb, a siebie odsunę na drugi plan.

 
 

15. Kiedy mam do wykonania jakieś zadanie, zrobię je bez względu na to, ile mnie będzie kosztować czasu i energii. Nie odpuszczam.

 
 

16. Wkurza mnie, kiedy ludzie robią z siebie „ofiary” gdy im coś nie wyjdzie zamiast wziąć się do pracy.

 
 

17. Mam trudności ze zwierzaniem się innym, zwłaszcza w mówieniu o tym, co dla mnie trudne i bolesne.

 
 

18. Uważam, że trzeba koncentrować się na tym, co dobre i za co jest się wdzięcznym zamiast dostrzegać to, co w życiu trudne.

 
 

19. Trudno jest mi przyznać, że jestem zmęczona albo przeciążona codziennymi obowiązkami.

 
 

20. Wychowywałam się w rodzinie, w której należało raczej spełniać oczekiwania innych niż być sobą.

 
 

21. Ludzie myślą, że jestem radosna, zaangażowana i pełna nadziei, gdy tymczasem ja sama czuję się często jak schwytana w pułapkę.

 
 

22. W mojej rodzinie nie wyrażano emocji i nie mówiło się o nich.